Mijn eerste Erelli aankoop gaat terug naar zijn album Compass & Companion. Ik kocht hem jaren geleden van een Duitse standhouder tijdens de jaarlijkse platen & CD beurs te Utrecht. Hij wist mij te wijzen op het duet met Kelly Willis in het titelnummer - mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Toch onderkende ik de kwaliteit van Mark Erelli, en wellicht de sfeer van zijn sound pas echt goed op het live album welke daarna verscheen; the Memorial Hall Recording. Een schitterende plaat waar ik zeer van onder de indruk was, en waarmee Erelli een artiest voor mij werd om in de gaten te houden. De laatste jaren wordt de man eigenlijk alleen maar beter, zowel zijn coverplaat uit 2007 en Delivered uit 2008 zijn 2 memorabele plaatjes. Achteraf bekeken blijkt Erelli een authentieke songsmid in wording, eentje die zijn bekwaamheid en vaardigheden steeds verder aanscherpt en ontwikkelt.

Little Vigils is opgenomen te New England, een landelijk kustgebied van Amerika waar de folkmuziek nog steeds een bijzondere plaats inneemt. Maine lijkt iets rustieks te herbergen, alsof de bewoners zich daar hebben afgezonderd van de rest van de wereld. Mark’s smaak voor stijlvolle songs blijkt op deze nieuwe plaat opnieuw. Little Vigils komt ontspannen op gang, en kent weer een aantal opmerkelijk knap geschreven nummers. Columbus Ohio sluit ik meteen in mijn hart. Erelli laat zijn zang daarin helemaal gaan op een manier die mij doet denken aan de stijl van Kreg Viesselman. Erg mooi! Er zijn een aantal gastbijdrages van collega-artiesten waarvan ik graag de dames Rose Polenzani en Rose Cousins extra wil noemen. De echte liefhebbers weten dan genoeg! Karine Polwart’s aanwezigheid ontwaar ik door een co-write in de vorm van het zeer sfeervolle Mother of Mysteries. Deze Britse artieste heeft ongetwijfeld een uitstekende reputatie opgebouwd bij haar Noord Amerikaanse collega’s, want zo kwam haar naam recent naar voren op Krista Detor’s voortreffelijke album. Erelli blijkt met Little Vigils andermaal een blinde aankoop te kunnen rechtvaardigen. Er zijn verhoudingsgewijs veel uitstekende nummers, zowel traditioneel als meer eigentijds getint. Een nummer als het uitgebalanceerde romantische I Took The Moon For a Walk alleen al, die zal beslist veel luistergrage adepten aanspreken. Ik ben al een tijdje onder de indruk van Erelli’s muziek, en die lijn blijkt sindsdien stabiel stijgend.